#1400 - Henro Series - everywhere I am, begin

 

1400

4.304

1.xi.23

Henro Series 

Day Three

everywhere I am, begin 

a day beginning is hope 

double socks to unblister 

a chill sets on the pace 

breakfast and lunch from mini-stop

after Temple 11 - Fujidera

they say ‘the pilgrim falls down’

henro korogashi –

that might be another poem 

this is not the ancient forest 

it’s some puny stubble time permits 

the road like a river

the way is clearly sometimes a creek

the city below 

glimpsed mechanical, vanishing 

little pine yearning from the forest path 

it’s not my foot 

to kick you away 

racking up merit in a forest of song 

we pilgrims flatten a ridge with our feet 

a breath is a line, at least

on the mountain 

roots of the way much tangled

easy to trip up now 

a squirrel for luck 

and a senryu to finish off with 

ants have made their way

to the top of the mountain 

humbly I follow their lead

esperanta serio #795 - milde kun mi mem

 

795

milde kun mi mem

devas nun

en la arbaron de vortoj

alportu sezonojn

ĉio estas divenoj

en fenestro lumigita

en la sonorado

grundo tiel profunda kiel atingas arboj

eta fosado por la memo

mondo malproksime

kaj milda kun

aŭ

en la sklavado de la ĝardeno

lumo povus konduki ien ajn

ni eterne perfektigas

gently with myself

must now

into the forest of words

bring seasons 

all guessing

in a window lit

in the ringing

soil as deep as trees reach

a little fossick for the self 

world  far

and gentle with

or

in the garden’s thrall

light could lead anywhere

we are forever perfecting

#1399 - Henro series - there is always the way within

1399

there is always the way within 

or you could say each of us is a way 

has a way 

consider the feet, the back, the shoulders

let us speak of neither bladder nor bowel

the unreadable map

stray waymarkers

did I mention 

sometimes the temple water is rancid

sometimes it tastes like rust 

the way is further than you think

the slippery moss, the unforecast rain 

one of the parts of the pilgrim’s oath 

is that one must not complain

I think that’s helpful

and today for instance 

I didn’t get too terribly  burnt 

neither soaked to the skin

no shivers, no fevers

I have nothing broken 

no burst blisters

no weeping wounds as far as I know 

my only terminal condition is life 

or one might say, age

I ought to be good for the journey

 

I bought the overpriced pilgrim cloak

3000 yen, temple rip-off 

but mutipurpose 

traditionally, it what they bury you in 

should you die on the way

around my neck, I wear just skin 

for staff I have a ukulele 

I have an osprey on my back

my water bottle rattles empty for a bell

esperanta serio #794 - apostrofo al la ĉielo

 

       

794

apostrofo al la ĉielo

kiel aminda vi estas en la postpluvo

kun suno, kaj ĉiuj denove vivas

ĉiu folio pli verda

multe supre kun la arbo

ankoraŭ grizaj niaj esperoj pri pli

grundo kantanta

ni ĉiuj petegante ĉielon

dancado kaj kantado

 ĵus komencante

bonvolu veni denove

apostrophe to sky

how lovely you are in the after-rain

with sun, and all alive again

every leaf greener

much up with the tree

still grey our hopes of more

soil singing

all of us imploring sky

dancing and singing

lilt just beginning

please please come again

# 1398 - Henro Series - Day 2 - sometimes at a turning consider the kindness of the way

 

1398

sometimes at a turning consider the kindness of the way 

collar, button up for wind

old backs are bending to a field of weed

that’s because they have before 

year of the emperor what-shall-we-say?

a hill to work off breakfast 

air plentiful

one is born along by the fact of one’s feet

note how shade may be given its tree

I never understood 

how so deep in maps this country 

you have to dig to find out where you are

and every little god a stone

and every stone a god 

here and there the way loses me 

that’s when I’m somewhere else

esperanta serio #793 - en iliaj kavernoj kaj kavoj

 

793

en iliaj kavernoj kaj kavoj

en libera aero, ankaŭ tra fenestroj

supren tra likaj tegmentoj

ĉiuj piedo kaj ungego

en fabelo trankvilo

nekonataj de si mem

intencia, konscia, viva

flugita por forporti la flugilojn

kaj iuj ŝvebas

ofte en la ago de malapero

preta por ŝanco

apud si mem, enamiĝinta

ĉiuj okuloj kaj nelavita

preskaŭ dronis kelkfoje

ekbruligi kun

en ilia muzika tenero

por fosi kaj

inter, sur, kun

ĉio signifo

kvazaŭ por signifi

kliniĝinta super la ŝtormo

malhelaj drapiraĵoj de viteta tuŝo

kompate al la objekto

vetero senkonscia, adaptita al sezono

en pelto, en plumo

laca simileco

iuj kalkulas al perdo

kaj kaŝatendi

tiom de estaoj formante kvazau preĝo

nun kaj en la horo

ofte post putro

sonore malhele

ĝojo hela ankaŭ

ĉi tiuj bestoj ni ĉiuj estas

in their burrows and hutches

in open air, through windows too

up through leaky roofs

all paw and claw

in fairytale calm 

unknown to themselves

intending, aware, alive 

flown to wear the wings away

and some soar

often in the act of vanish

up for opportunity

beside selves, smitten

all eyes and unwashed

nearly drowned at times

alight with 

in their music tender

delving and 

amidst, on with

everything meaning

as if to mean

hunkered storm over

dark draperies of tendril touch

in pity of the object

weather numbed,  adjusted to season

in fur, in feather

weary resemblance

some counting to a loss

and lurk

so many shaped like a prayer

now and in the hour

often after gone to rot

ringing dark 

joy bright too 

these creatures we all are