esperanta serio #395 - preter bono kaj malbono

 

395

preter bono kaj malbono

 

ni ĉiuj prepariĝas por enterigi Dion

jen kion gajnas preĝo por ni

 

ni levas la malfortikajn ostojn malsupren

pli maldika kaj pli maldika

ĉu iu iam vivis tion longe antaŭe?

 

ni portas la pezon de la afero

ni staras streĉe por la prediko

Dio ankoraŭ havas pli por diri

 

Jesuo, ĝi simple daŭras

kaj la kantado estas pli malbona

 

estas la sama manpleno da terero

ni faligas sur tiun kovrilon

 

ĉi tiu tuta Tero estis cindro por komenci

nun jen ni denove iras

potenca magiko!

 

Dio mortis

sed ne tute estos enterigita, ne tute

 

la stranga diro eliros, fuĝeto da barbo

kiel ordonon neniu povas forgesi

 

ungoj de Dio daŭre kreskas

strangaj skribaĵoj kaj sorĉoj!

 

estas pasinta malĝojo ĉi tiu afero

daŭras kaj plu

 

kaj atendu, ĉu tio estas rigor mortis

aŭ sidiĝoj post dormeto?

 

pensis, ke ni faris Lin kaj senpolvigis

sed jen dramo, ŝajnas esti spireto

 

tiam ne, dubo enŝteliras

jen kiel ĝi iras

 

Dio povus reveni por fina teatra prezento

sed oni neniam scias...

kaj mi pensas, ke tio eble estas ĝuste kie ni komencis

 

estas la atendado ĉirkaŭe, kiu eluzas vin

 

ĉu ŝajnas al vi eterneco?

 

 

 

 

 

 

 

beyond good and evil

 

we're all getting ready to bury God

this is where praying will get you

 

we're lifting the frail bones down

did anyone ever live this long before?

 

we're bearing the pall

we're standing taut for the sermon

 

Jesus, it just goes on

and the singing is worse

 

it's the same handful of earth

we're dropping on that lid

 

this whole Earth was ash to begin

now here we go again

 

God's dead

but won't be buried, not quite

 

the odd wise saw will poke out, a wisp of beard

a commandment no one can forget

 

God's toenails keep growing

 

it's past sadness this thing

goes on and on

 

and wait, is that rigor mortis

or sit-ups after a nap?

 

thought we had Him done and dusted

stagey, but there seems to be a puff of breath

 

then no, a doubt creeps in

this is how it goes

 

God could be back for a final performance

but one never knows

and I think that that might be just where we started

 

it's the waiting around that wears you down

 

does it seem like eternity to you?