esperanta serio #37 - iuj notoj pri metodo

 

37

iuj notoj pri metodo

 

kiam vi iris tro for

(en poezio, en farbo, en vivo)

kun malakra bastono

kun sitelo da koto

 

tiam estas tempo rigardi enen

vidu kiel aĵo tiktas

disigu ĝin por vidi

metu ĉion sur la benko de la laborejon

apliki la kapan koron tie ĉi

 

ĉu vi rehavigos ĝin denove?

ĉiam estas tro malfrue por demandi

 

artistoj ĉiam premas aĵo, aferojn

tirante tiun malfiksan fadenon

do rigardu mondon malimpliki

 

miksu ĝin - la akran kaj la glatan

 

ĉiam idioma rando

kien ni iras

ne povas tute vidi kiu ĝi estis antaŭe, kie

sed

se vi estas blokita ĉe la supro de arbo

vi havos bonegan panoramon

 

se vi estas en truo

tiam iu certe fosis ĝin

 

mi pensas, ke ili metis ĉi tiujn vortojn en mian buŝon

mi ne memoras ilin antaŭe

 

vi eble bone demandos -

ĉu mi havas sufiĉe da ŝnurego (?)

 

ĉi tie estas tre malmulte, iri sen diri

vero post vero falas

sed novaj aperas rapide

 

kaj saĝa surprizo

ankoraŭ instinktoj gvidas

 

ĉi tie en la arto, kiu estas mia vivo

sekvu regulon ĝis ĝi rompiĝos

kiam vi iris tro for

daŭrigu

 

nur ekzemple

pro intuicio

pintfingroj nun

kaŝrigardante

la supro de la muro

 

kiam vi iris tro malproksimen

iru plie

kiam vi iris tro for

daŭrigu

 

 

some notes concerning a method

 

when you’ve gone too far

(in poetry, in paint, in life)

with a blunt stick

with a bucket of mud

 

then it’s time to look inside

see how a thing ticks

take it apart to see

lay all of it out on the workbench

apply the head heart here

 

will you get it back together the same?

it’s always too late to be asking

 

artists are always pushing at things

tugging at that one loose thread

so watch a world unravel

 

mix it up – the sharp and the smooth

 

always an idiom edge

where we go

can’t quite see who it was before, where

but

if you’re up a tree

there’s sure to be a view

 

if you’re in a hole

then someone must have dug it

 

I think that they’ve put these words in my mouth

I don’t remember them before

 

you might well enquire –

do I have enough rope (?)

 

there’s very little here that goes without saying

truth after truth falls by the way

but new ones pop up fast

 

and wise to surprise

still instinct guides

 

here in the art which is my life

follow a rule until it's broken

when you've gone too far

go on

 

just for example

because of a hunch

tip toes now

peering up over

the top of the wall

 

when you’ve gone too far

go further

when you’ve gone too far

go on