esperanta serio #397 - kredigado

 

 

397

kredigado

 

ŝajnigu, ke ĝi estas menso kiel la nia faris nin

faris ĉion, kion ni ekkaptscias

 

tio eĉ ne estus superstiĉo

 

kio estas memoro

sen la nomoj?

floso la inundo havas

 

vere, nomoj okazas arbitraj

povus same bone esti sovaĝa, nur esti

 

vento blovos

sen la fenestro

sed kiel animo vidas ĝin?

 

jen la malmola malvarmo

jen la malfortika falo

for tie seka piedo

 

des pli for

el nomo

ni starigas

ju pli

ni vidas

 

ni bezonas

ĉi tiuj lambastonoj

 

novaj vortoj

kaptos libron je la vosto

sidi sur ĝi

vangofrapi

ĉu venos la vero?

 

ĝi estas en la sitelo

ĉirkaŭfrapante

kiel ni farus

se estus nenio

nenion por ni spiri

 

 

 

 

make believe

 

pretend it's a mind like ours made us

made everything we apprehend

 

that wouldn’t even be superstition

 

what's memory

without the names?

raft the flood has

 

it's true names

are an arbitrary instance

could just as well be wild, just be

 

wind will blow

without the window

but how's a soul to glimpse it?

 

here's the hard cold

here's the frail fall

over there dry footing

 

the further

from a name

we've set

the more

we see

 

we need

these crutches

 

new words

catch a book by the tail

sit on it

slap

will the truth come?

 

it's in the bucket

flapping about

the way we would

if there were nothing

nothing for us to breathe

 

 

#972 - through the floating forest

 

 

972

through the floating forest

 

and all of this a life amidst

 

each tree, journey just begun

tracks out of thin air

we follow

 

for dark and bright thereof

for stars

 

birch misted

silver with a moon

 

sometimes for our conversation

forest of words afloat

 

in buttress webs of root

foothold handhold first

 

come paddling, all paws

dodge as must

tail to tuck

 

through a floating forest

to where some leaf aloft

nor mere machine

 

music there much as we make

rises to occasion

 

as if we could

just as they do

as if we’d climb

up through branches

 

so we are away

 

nobody says a word 

esperanta serio #396 - kiel vortoj fariĝis preĝo?

 

 

396

kiel vortoj fariĝis preĝo?

 

tio, amikoj, estas la malĝusta demando

preĝo estis tie antaŭ ol vortoj venis

 

la kanto antaŭ iu rakonto

la rigardoj antaŭ la suspiro

 

estis babilado de interŝanĝo

akompanata de tualetado

 

tio estis antaŭ ol io ajn estis subskribita

 

dum la tuta nokto deziris

vivis en atendo

vidis tagiĝo parolis

mirindaĵojn antaŭ unuaj signoj

 

ajna lumo estas revelacio

kiam via fajro estingiĝis

 

momento al momento – jen via respondo

tiu unua lumo estis ĉar la manoj kune tenis

ĉi tiun duonfermitan floron por mondo

 

malsaĝa koro kredus

 

la ĉielo aŭdis tian murmuradon

 

 

kaj prenis nin kiel mutajn bestojn

 

how did words become a prayer?

 

that, friends, is the wrong question

prayer was there before words came

 

the song before any story

the looks before the sigh

 

there was a chatter of exchange

accompanied with grooming

 

that was before anything was signed

 

were all night wishing

lived in expectation

saw dawn spoke

wonders before first signs

 

any light is revelation

when your fire's gone out

 

moment to moment – there's your answer

that first light was because the hands together held

this half shut flower for a world

 

a foolish heart would make-believe

 

heavens heard such muttering

and took us for dumb beasts

 

 

 

#971 - in the conversation

 

971

in the conversation

 

a map begins to appear

(call it mind’s eye)

 

dim vague unknown destinations

 

distance lines a face

so you see

days months ages go with the map

whole childhoods and dotages there

 

map is a destiny of footfall, wheel

 

every word in the conversation

                                 draws in

because to be with those who have been

is always where we begin

 

map is the extent of all ways

 

one question and a thousand

of what do you call them here?

 

conversation incompletes

 

and once they were gone

so were the names

 

the floor the walls the roof all vanished

so was the way to go  

 

we are strangers here alone

pay with mere presence

 

follow a tour flag

lot to be lost

 

the years of dust are underfoot

and bright as our sun just happens round

so traipse in dust and mould above

the planet’s shining unseen core 

esperanta serio #395 - preter bono kaj malbono

 

395

preter bono kaj malbono

 

ni ĉiuj prepariĝas por enterigi Dion

jen kion gajnas preĝo por ni

 

ni levas la malfortikajn ostojn malsupren

pli maldika kaj pli maldika

ĉu iu iam vivis tion longe antaŭe?

 

ni portas la pezon de la afero

ni staras streĉe por la prediko

Dio ankoraŭ havas pli por diri

 

Jesuo, ĝi simple daŭras

kaj la kantado estas pli malbona

 

estas la sama manpleno da terero

ni faligas sur tiun kovrilon

 

ĉi tiu tuta Tero estis cindro por komenci

nun jen ni denove iras

potenca magiko!

 

Dio mortis

sed ne tute estos enterigita, ne tute

 

la stranga diro eliros, fuĝeto da barbo

kiel ordonon neniu povas forgesi

 

ungoj de Dio daŭre kreskas

strangaj skribaĵoj kaj sorĉoj!

 

estas pasinta malĝojo ĉi tiu afero

daŭras kaj plu

 

kaj atendu, ĉu tio estas rigor mortis

aŭ sidiĝoj post dormeto?

 

pensis, ke ni faris Lin kaj senpolvigis

sed jen dramo, ŝajnas esti spireto

 

tiam ne, dubo enŝteliras

jen kiel ĝi iras

 

Dio povus reveni por fina teatra prezento

sed oni neniam scias...

kaj mi pensas, ke tio eble estas ĝuste kie ni komencis

 

estas la atendado ĉirkaŭe, kiu eluzas vin

 

ĉu ŝajnas al vi eterneco?

 

 

 

 

 

 

 

beyond good and evil

 

we're all getting ready to bury God

this is where praying will get you

 

we're lifting the frail bones down

did anyone ever live this long before?

 

we're bearing the pall

we're standing taut for the sermon

 

Jesus, it just goes on

and the singing is worse

 

it's the same handful of earth

we're dropping on that lid

 

this whole Earth was ash to begin

now here we go again

 

God's dead

but won't be buried, not quite

 

the odd wise saw will poke out, a wisp of beard

a commandment no one can forget

 

God's toenails keep growing

 

it's past sadness this thing

goes on and on

 

and wait, is that rigor mortis

or sit-ups after a nap?

 

thought we had Him done and dusted

stagey, but there seems to be a puff of breath

 

then no, a doubt creeps in

this is how it goes

 

God could be back for a final performance

but one never knows

and I think that that might be just where we started

 

it's the waiting around that wears you down

 

does it seem like eternity to you?

 

esperanta serio #394

394

arto de ĉiam alveni

 

se, per miraklo, aŭ per aliaj rimedoj

nun nestis

aĝoj ĉiuj piede ĝis ĉi tie

kaj fremduloj kiel ni estas

 

ĉiu ĉiuj hejme kiel ĉiam

iu ajn povus atendi

 

kun aferoj de alia jarcento

ankaŭ multe imagita

 

se la posttagmezo estas vespero

tiam mateno vekas por fari hela

 

kvazaŭ tra la samaj malnovaj fenestroj

vidoj neniam antaŭe viditaj

 

 

 

 

art of always arriving

 

if, by miracle, or other means

now nested

ages all afoot to here

and strangers as we are

 

each everyone home as ever

anyone might expect

 

with things of another century

much imagined too

 

if the afternoon is evening

then morning wakes to bright

 

as if through the same old windows

views never seen before 

 

 

#970 - my charmed life

 

2.ix.22

970

3.243

my charmed life

everywhere I go

there’s a poem 

underleaf and in the weather 

round a corner

up the wall 

sky so many storeys above 

the lines!

wherever I am driven 

music 

encyclopaedic scuttle 

dig through layers of me 

down below 

wherever I go 

I’m in the picture 

every breath much breathed before 

it’s just the same with words 

there’s always a sunshower somewhere

how much difference am I?

who knows?

the good life wherever I am