Wednesday, 31 May 2023

#1247 - down as far as fear, obey

 




1247

1.vi.23

4.153

down as far as fear, obey

ekphrastic for Lövith Egon Marc’s 1987 Az első éjszaka (First night)

 

how very small our bible

you’d think it was full

but everyone fits in

 

some murder, a captivity, the ordered sacrifice

who hasn’t built their own prison as such?

 

very stiff these necks

words no one knows

these are the oldest tricks

 

someone has swallowed a whale

there’s a ladder

 

there are angels

and later, the saints

 

pile on the passengers

it’s like a train spinning wheels

 

some have always been full of light

and some are led to it

some away

 

there are thousands of years

to the secret place

 

old country, long lost

 

ambiguous promises

crimes to which commit

all round

 

and punished for some greater good

or say not so

 

these relatives of mine

 

I mean the human race 








esperanta serio #645 - pensu pri infanaĝo kaj ĝi malaperis

 



 

645

pensu pri infanaĝo kaj ĝi malaperis

 

sed kien ĝi iris ni ankoraŭ povas sekvi

estas krakado de malnova radio-statika diras

 

forglitas sub

kaj ankoraŭ gustumu ĝin nun

 

kiel neĝo

kiel freŝa pluvo falinta

 

jen la fumpufdomo

por vintro

unua frosto por dolĉigi

 

de kie la suno

unue estis imagita

aŭ vi diros pli aĝa ol

 

tiam ĝi kutimiĝas al ni

ĉesas tiom plendi

 

ĝi malaperas se mondo

kaj etendiĝis al

 

plantis leterkeston meze de arbaro

per lignofumo en ĉi tiu leviĝo de fiherboj

 

simpla venteto

kaj ĉiuj leteroj venis

 

rigardu al steloj

nuboj

kiel for

 

kien ĝi iris

vi ankoraŭ povas sekvi

 

ne estas loko

kie ni estas

 

 

 






 

 

think of childhood and it's gone

 

but where it went we can still follow

there’s a crackle of old radio static says

 

it's slip away under

and still taste it now

 

like snow

like fresh rain fallen

 

here's the puffing house

for winter

first frost to sweeten

 

from where the sun

first was imagined

or you'll say older than

 

then it gets used to us

stops complaining so much

 

it's vanish if a world

and stretched to it

 

planted a letterbox mid-forest

by woodsmoke in this rise of weeds

 

simple breeze

and all the letters came

 

look up to stars

to cloud

as gone

 

where it went

you still can follow

 

it isn't a place

where we are


Tuesday, 30 May 2023

#1246 - Kolozsvár

 



1246

31.v.23

4.152

Kolozsvár

worn effigy

ekphrastic for fresco remnant in Szent Mihály-templom

 

it must be devotion does this

the fingers, devout, reaching to touch

how many blessings received?

 

king in the wall is a kind of forever

who is it sits on the horse outside?

we gather at the tail

 

like the coin, through use, laid base

flame heart or like a cloud to wear

the face not quite away

 

the angel, like a moomin, come down

out of the day, in cathedral cool

and this is the work of time

 

lackey lips rubbed silent now

the king is formed into a frown

his work to be long gone


esperanta serio #644 - lastaj trinkaĵoj

 




644

lastaj trinkaĵoj

 

ni devas procesi pro traktato kun tempo

devas lerni vivi kun la afero

 

vi scias, ke ostoj povas vojaĝi daŭre sen ni

la planedo estas bone movita

 

foje mono maltrankviligis`

oni okupiĝis pri tio, kio venos

 

kia malŝparo!

ju pli vi pensas des pli malgranda vi fariĝas

 

pli bone enĵetu la tukon

fari paŭzon

 

oni povas diri rivero

oni povas diri maro

 

estas kiel ĵeti ŝtonojn al muro

se unu devus bati, ĝi estas kaptita

tiam la muro estas nur pli

 

ni devas konfesi

 

tempo estas la arbo

ni superkreskis

 

polvo en brikojn

brikoj reen al polvo

 

tempo ordonas la tutan ekonomion

 

vidu en la vitro

restas ĉi-tiom multe

 

birdeto sonas

 

rigardu tiun malgajan vizaĝon

mondo malplena

 

el la buŝo de infanetoj

kion vi ricevos estas senfina vomado

 

ĵetilo povus eltiri la horloĝon

tiuj manoj indikas ĉiun vojon

 

tiktako

vi rimarkos, kiel ni ne estos plu

fakte vi ne faros

 

rezultas, ke ni devas fari nenion

 

unu momenton en nia ĉielo

mil jaroj pagitaj

 

 

 

 


 




 

 

last drinks

 

 

 

we have to sue for a treaty with time

have to learn to live with the thing

 

you know bones can travel on without us

the planet is well propelled

 

 

once money worried`

one was concerned with what was to come

 

what a waste!

the further you think the smaller you get

 

better throw in the towel

make a truce

 

you can say river

you can say sea

 

it's like throwing stones at a wall

if one should hit, it catches

then the wall is only more

 

we have to admit

 

time is the tree

we’ve outgrown

 

 

dust into bricks

bricks back to dust

 

 

time commands the whole economy

 

see in the glass

there's that much left

 

a little bird chimes in

 

look into that sad face

a world laid blank

 

out of the mouths of babes

what you'll get is endless puke

 

a slingshot could take out the clock

those hands point every whichway

 

 

tick tock

you'll notice how we're gone

you won't

 

turns out there's nothing we have to do

 

 

one moment in our heaven

a thousand years paid down