esperanta serio #388 - la estonteco postkuras nin

 

 

388

la estonteco postkuras nin

 

nek iam estas malfruas

ĝi flaras nian spuron

 

ne estas turno

sur kiu vi povas perdi ĝin

 

vi eble pensos gliti laŭ leno

iri sub barilo

eviti tra la homamaso

ne utilas!

 

ĉirkaŭrigardu kaj vi vidos

kaj la estonteco estas ankoraŭ varma ĉe via vosto

 

oni ne volas esti fatalisma

 

sed la estonteco neniam postlasos vin

ĝi estas kvazaŭ preĝejo

vi daŭre provas foriri

kutimo, kiun vi neniam forbatos

 

vi estas tiu, kiu piedbatas kaj krias

vi estas malespera

vi faros ion ajn nun

 

vi lanĉas vin mem

sur raketo en la spacon

sed la estonteco povas ekzisti en proksima vakuo

 

la stranga afero estas

la sento esti estinta antaŭe

 

mi ne certas, kiel vi sentas pri ĝi

persone, mi ne vidas la signifon atendi ĉirkaŭe

kiam la estonteco ankoraŭ neniam venis

 

 

 

the future is coming after us

 

nor does it lag

it has the scent

of our trail

 

there isn't a turn

on which you can shake it

 

you might think to slip down a lane

duck under a fence

dodge through the crowd

no use!

 

look around and you'll see

and the future's still hot on your tail

 

one doesn’t wish to be fatalistic

 

but the future won't ever

leave you behind

it's like a church

you keep trying to leave

a habit you'll never kick

 

you're the one kicking and screaming

you're desperate

you'll do anything now

 

you launch yourself

on a rocket into space

but th future can exist in a near vacuum

 

the uncanny thing is this sense

of having been here before

 

I'm not sure how you feel about it

personally, I don't see the point of waiting around

when the future has never come yet