esperanta serio #171 - legante la mensojn de nuboj

 

171

legante la mensojn de nuboj

 

la suno estas nova ĉiutage

kaj saluton nuboj

mi scias, kion vi pensas

 

kelkajn vagantajn liniojn

enblovis de aliloke

lano de la sonĝo vi povus diri

 

komence fantomoj estis la solaj blankuloj

tiam pantalono kaj ĉiuj povus esti

lavita aŭ bandaĝita

littukojn oni povis pendigi sur linio

jen plej pura flago por flugi

 

kiel funela bluo blovita

kaj vagas solece

 

ĉiu formo simbola de la batalo kun litokusenoj

vi naĝas de ĝi sed ĝi estas la maro

kaj renkontu sorton ie

 

aero preter aero

en arbaro de stratoj

kaj kondukante tien

vidu kie la poeto

ĵetis ponton en nubon

kiel ŝtupetaro kuŝis plata

 

la urbo fariĝis trafiko

aŭtoj grimpis tiel

en esperon de ĉielo finfine

vidu kie la nebulo drivis malsupren

kaj ni kuŝis

 

la fumo neniam vekos vin

 

 

reading the minds of clouds

 

the sun is new every day

and hello clouds

I know what you’re thinking

 

a few stray lines

blew in from elsewhere

fleece of the dream you could say

 

at first ghosts were the only white people

then trousers and everyone could be

washed up or bandaged

sheets could be hung on a line

here’s the purest flag to fly

 

as funnel blue blown

and wander lonely

 

each shape symbolic of the fight with pillows

you swim from it but it’s the sea

and meet a fate somewhere

 

air beyond air

in a forest of streets

and leading there

see where the poet

cast a bridge into cloud

like a ladder lain flat

 

the town turned into traffic

cars climbed like this

into a hope of sky at last

see where the smog drifted down

and we lay

 

the smoke will never wake you