'Komuna Tereno' de
Denise Levertov
... ĉio en la mondo
devas superi sin por esti mem
- Pasternak
Ne 'komuna parolo'
morta nivelo
sed la nekutima paradiza parolo,
lingvo en kiu orakoloj
parolas al almozuloj kaj pilgrimantoj:
ne iluzio sed tio, kion nomis Whitman
'la vojeto
inter realo kaj animo ’,
lingvo pli bonega ol ĝi povas esti
nur por ke ĝi povu esti
parolo simila al la lumo
kun kiu ĉe tagfino kaj tagrekomenco
montoj kantas unu al la alia trans la malvarmaj valoj.
Denise Levertov’s ‘A Common Ground’
“…everything in the world must excel itself to be itself” -
Pasternak
Not ‘common speech’
a dead level
but the uncommon speech of paradise,
tongue in which oracles
speak to beggars and pilgrims:
not illusion but what Whitman called
‘the path
between reality and the soul’,
a language
excelling itself to be itself,
speech akin to the light
with which at day's end and day's
renewal, mountains
sing to each other across the cold
valleys.
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.