esperanta serio #42 - aubade (sunleviĝa poemo)

 

42

aubade

 

mia kapo fariĝas ŝtono

kaj mi dormas kiel arbaro

 

mateno vekas min

kun inventitaj birdoj

kiam mi brulos

suno aŭ du

ĉio ĉi por esti sola

 

nun la koko

kiu similas

liaj revoj

kliniĝas

por la unua

lumigita vermo

 

 

 

aubade

 

my head turns to stone

and I sleep like a forest

 

morning wakes me

with invented birds

when I will burn

a sun or two

all this to be alone

 

now the rooster

who resembles

his dreams

bends down

for the first

lit worm