esperanta serio #9 - mi trovis la lastan sunon

 

9

mi trovis la lastan sunon

 

malproksima

en la posttagmezo

ie inter difinitaj horoj

 

mi staris kun mia dorso al tio

ĵetante ombron

la tago estis ĉirkaŭe

 

en arbopintaj voĉoj

en aroj de la sencela venteto

 

kaj mi kaptis tiun lastan sunon

sur miaj skvamoj

ĉe la lagetobordo

 

valabio, marĉa kokino, anasoj

multaj pli nevidataj

 

hundoj kaj bovinoj kaj kamentuboj distancoj

malklarigis unu la alian

vi aŭdis benzinon bruli malproksime

 

mezo de mia malapero

iel la tempo kolektiĝis

ĝi havis hamakon al si mem

 

unu hela tago

ĉu vi venos kun mi?

ni ne trovos tiun saman sunon denove

sed mi certas ke alia

unu venos

 

vi ne povas ĉirkaŭpaŝi

okuloj malfermiĝas ĉi tie

kaj ne vidi ion novan

 

 

 

 

 

I found the last sun

 

far in the afternoon

somewhere between set hours

 

I stood with my back to it

casting a shadow

the day was around

 

in treetop voices

in sets of the aimless breeze

 

and I caught that last sun on my scales

at the pond shore

 

wallaby, marsh hen, ducks

many more unseen

 

dogs and cows and chimneys distances

blurred each other

you heard gasoline burning in the distance

 

in the midst of my disappearance

somehow time gathered

it had a hammock to itself

 

one bright day

will you come with me?

we’ll not find that same sun again

but I'm sure another

one will come

 

you can't walk around

eyes open here

and not see something new