kaj la ĉielarkaj loriketoj alparolas
min
per voĉoj,
kiujn Sankta Francisko neniam aŭdis
poste - la
ĉielarko konsiliĝanta -
suno, nubo,
parolo de la maro
lasta,
pluvo mem
ritmo
por la
ŝirmejo de sonĝoj
la
sunsubiro plu vivas en la birdo
kiel la
fajrujo estas kun la tago
la reva
sinuas tagiĝon
el montetoj
ankoraŭ ne
lumigita
kiu vekas
la birdojn, kiuj alportas
la tagon el
memoro
?
kiu faldas
la flugilojn
al nokte
?
and the rainbow lorikeets address me
in voices
St Francis never heard
later – the
rainbow itself communing –
sun, cloud,
speech of the sea
last rain
itself
a rhythm
for the
shelter of dreams
the sunset
lives on in the bird
as hearth
to day
the dream
winding dawn
out of
hills
yet to
light
who is it
wakes the
birds who bring
the day
from memory
?
who is it
folds the
wings
to night
?
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.