950
brila
foliopinteto
kie iris la vetero
lumigita kantado
membro al membro
kiel hele la verdo
folias ĝis bluaj
kaj ĉiu ĉiamo kun
kvazaŭ la kiso
ankoraŭ sur la lipo
enfermita, multe por diri
ĉiuj brilas interne per ĝi
aŭskultu la venontan faladon
kaj tiel la mallumo vidiĝas flanken
la arbaro en la kanto
vi ne povus pentri mondon tian
sed ĝi devas savita
glisten tip
where the weather went
lit singing
limb to limb
how bright the green
leafs up to blue
and all forever’s with
as if the kiss
still on the lip
pent up, much to say
everyone shining inside with it
listen for a next falling
and so the dark is seen aside
the forest in the song
you couldn’t paint a world like this
but it’s the one to save
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.