881
ni iris por vidi la noktomezan sunon
ni iris por vidi la
noktomezan sunon
ĉe la alia flanko de
la insulo
－ sur Hadsel Øye, en Vesterlån
tiom pli brila ol vi
imagus
resaltante laŭlonge,
kiel roza ringo
spiro retenita por
neokazaĵo
floroj pli profitas
precipe tiril tunga
ies lango
kaptas la koloron
ĉi tiu suno lasas
flugilhavaulojjn mirante
trafiko en fiŝoj
daŭras
kampoj de freŝa
falĉita, lumigitaj verdaj, ankoraŭ ne flavaj
sur montoj
ombroj ĵetas tien kaj
reen
haringosta kaligrafio
pala luno finiĝis
jen la vojo preter la
mondo
enen tra fenestroj ĉi
tie
kaj brilis laŭ plaĝo
tiom da falantaj
bienoj
parto de la vilaĝo
eliris specife
maldiligentaj herbaj
ursoj kuŝas
la maljuna trola
virino super gruzdeklivo
provante iom dormi
kvazaŭ fajro estus
ekbruligita pretere
por trempi por levi
ke ni rigardus
ĝi ripozas sur
tegmento tiel bona kiel dormo
pli hela ol la sonĝo
ĝi estis la suno
neniam subiros
ĝi leviĝas por ni nun
we went to see the midnight sun
we went to see the midnight sun
on the other side of the island
－ on
Hadsel Øye, in Vesterlån
so much brighter than you’d imagine
bounces along, as in a ring pinking
breath held for a non-event
flowers make the most
especially tiril tunga
somebody’s tongue
catches the colour
this sun leaves winged ones wondering
a traffic in fish goes on
fields of fresh mown, lit green, yet to yellow
on mountains
shadows cast this way, that
a herringbone calligraphy
feint moon ended
this is the way beyond the world
in through windows hereabouts
and shone along a beach
so many falling down farms
part of the village came out specifically
lazy grass bears lounge
the old troll woman over scree
trying to get some sleep
as if a fire were lit beyond
to dip and lift
that we’d behold
rests on a roof as good as sleep
brighter than the dream
it was the sun would never set
rising for us now
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.