870
memorante
la vojon
de sennomaj aĵ-aferoj
en ordo
de la sennombro
vi preterpasis ĉi tie
la venteto faris tiel
iu renkontis
branĉeto kaj stumblis
la kiel-salti estas en la ostoj
unu folio ekster sezono
estas al la pordego de la suno
ŝafoj tra
ne la sama trako dufoje
kie piedoj falas
senbirdaj vortoj difektus ĉion
iru kien tia stelo montras
demando kondukas nin
remembering the way
of nameless things
in order
of the unnumbered
you passed by here
the breeze did
someone met
a twig and tripped
the how-to-bounce is in the bones
one leaf out of season
it’s to the gate of the sun
sheep through
not the same track twice
where feet fall
birdless words would spoil it all
go where such a star points
a question leads the way
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.