esperanta serio #783 - sen penso en mia kapo

 

783

sen penso en mia kapo

iom da peno pri meditado

 

kvazaŭ venteto el malplena aero

inter la oreloj

 

devas konservi bild-katenon al

 

malplena idealo vi povus diri

certigu, ke mi ne flosu for

 

por ne havi zorgon

 

ĉiuj tiaj vezikoj estas sapo

por forpreni la malpuraĵon de la tago

 

devas foje trompi min de pensado

do faru ĉion novan kaj malproksiman

 

la koloro de nenio

estas la tuta tempo inter nulo kaj unu

 

fali tra aŭ por ĝi

kaj de ĉi tiu granda alto

 

ĝi estas puto, luno menso

polvo de

ni imagas

nur la punktliniojn

 

tiel for tiel bone

la kapo revenas al rulo en la fojno

 

aŭskultu por

kiel la mondo haltas ĉe la supro de la horloĝo

 

malfermita fenestro

aŭ alie trapasu

spegulon

 

insektoj surteriĝas de la estonteco

neniu penso en iliaj kapoj

sed jen ni estas

 

vivo en la ovo

nepre esti

 

transiru la okulojn

maltrankviligu nin en novan malsanon

 

provu ne sekvi trajnon

aŭ nutru

elektrigu

restu paralela kun spuroj

traktu la plej simplajn faktojn de cerbo

 

kaj tiel plu ĝis la senfineco

 

klara nubo

en glaso da akvo

sekvu tie lumigitan makulon

 

mi faras min fascinon

 

esti nekonata inter miaj verkoj

laŭdita pro tia foresto

 

interesiĝas pri ĉio

 

kaj tiel estas ni devas imagi

 

malplena menso

pura animo

klara koro

 

 

 

 

 

 

without a thought in my head

a little effort at meditation

 

as if a breeze from empty air

between the ears

 

must keep an image tether to

 

empty ideal you could say

make sure that I don’t float away

 

in order not to have a care

 

all such bubbles are soap

to brush off the grime of day

 

must sometimes trick myself from thinking

so make all things new and far

 

the colour of nothing

is all of this time between zero and one

 

fall through or for it

and from this great height

 

it is a well, moon minded

dust of

we imagine

just the dotted lines

 

so far and away so good

the head returns to a roll in the hay

 

listen for

how the world stops at the top of the clock

 

an open window

or else step through

a mirror

 

insects land from the future

not a thought in their heads

but here we are

 

life in the egg

bound to be

 

cross the eyes

worry us into a new disease

 

try not to follow a train

or stoke

electrify

keep parallel with tracks

deal with the simplest facts of brain

 

and so on till infinity

 

clear clouding

in a glass of water

follow a lit speck there

 

I make myself a fascination

 

to be unknown among my works

lauded for such absence

 

interested in everything

 

and so it is we must imagine

 

blank mind

pure soul

clear heart