esperanta serio #770 - la poemo malaperos baldaŭ

770

la poemo malaperos baldaŭ

 

mankas al ni la necesa tempo

 

la malbonhumora ruza metio de ĝi

prapatro de ve

 

baldaŭ ĝi estas nedirita

 

bajtoj perditaj

al la manĝo ni estas

 

mi forigas min mem

 

mi kultivas obskurecon

forgeso estas eksplodo

 

la poemo iros baldaŭ

via laboro estas memori spiri

 

kaj ankaŭ mi kaj vi malaperos

senkulpa tuso por atento

 

nenio el ĉi tio

'vi ne scias...'

ĉi tiu poemo malaperas nun

 

iam ĝi estis melodio

denove aerumi

kaj foririnte

 

tiam vi devis memori

 

ni estas en ĝi

nur ĉi nun

ĉi foje

 

la poemo baldaŭ malaperos

 

iras irante

for

 

 

 

 

 

 

 

the poem will vanish shortly

 

we lack the time

it takes to say

 

the sullen cunning craft of it

an ancestry of woe

 

soon it is unspoken

 

bytes lost

to the meal we are

 

I delete myself

 

I cultivate obscurity

oblivion’s a blast

 

the poem will go shortly

work’s remembering to breathe

 

and I and you will vanish too

an innocent cough for attention

 

none of this

‘ye know not…’

this poem is vanishing now

 

once it was a tune

to air again

and gone

 

then you had to remember

 

we’re in it

just this now

this once

 

the poem will vanish soon