esperanta serio #699 - en ĉio, kion ni konstruis

 

699

en ĉio, kion ni konstruis

 

forestaperintoj estis tie

 

ĉi tie-nun mensante

 

sago falis

X markas la lokon

 

jen kiel oni esperis nin

 

iu voko estis respondita

ke ni estus

 

venis al la fenestro

kaj iu elgrimpis

oni sidis rigardante – tio estis rido

 

en ĉio, kion ni konstruis – la vilaĝoj, urboj

 

marteladis najlojn kaj tiajn

ŝvitis

 

estis nenio sen vortoj

ni havis ilin kun

arboj ekstere pli alte

 

oni palpebrumus

la horloĝo forkurus

 

iu vojo ankoraŭ enrigardis

 

monero venis kaj iris

 

kiel bela

tegmento

stano kiel flugiloj

kaj estas la vetero forestanta

 

tiam konsentis la birdoj en la nesto

 

kaj enŝovu vin de nokto

ni deziris ĝis ĝi estis vera

 

 

  

 

 

 

 

in all we've built

 

the gone were there

 

here-now minded

 

an arrow fell

X marks the spot

 

this was how we had been hoped for

 

some call was answered

that we would be

 

came to the window

and someone was climbing out

one sat watching – that was a laugh

 

in all we built – the villages, towns

 

were hammering nails and such

worked up a sweat

 

there was nothing without words

we had them with

trees outside higher

 

you’d blink

the clock would run away

 

some road was looking in yet

 

coin came and went

 

how lovely

a roof

tin like wings

and there's the weather absent

 

then were the birds in the nest agreed

 

and tuck you in of night

we wished till it was true