Monday, 31 July 2023

#1308 - elemental


 


1308

1.viii.23

4.214

elemental

a giddy-up on the horse’s birthday

 

air and water cure much

 

big snort

hay

 

come to the trough

you’ll like this

 

fire should be a luxury

 

we might not really need diet coke

 

sugar and salt can be overdone too

 

please consider the cigarette

this will give you the general picture

 

sunshine has its place

I salute

 

I like this atmosphere

better than any other you’ll meet

 

did you know that the frog doesn’t really boil

the frog jumps out – it’s smarter than we are

 

cruel spurs and a whip

flash riding apparel

our trot turns into a canter, a gallop

 

coming round that final furlong

ask why we work so very hard

to give our world such a long face


 


esperanta serio #704 - mia plej granda seniluziiĝo


 



704

mia plej granda seniluziiĝo

 

mia plej granda seniluziiĝo

estas ĉi tiu mondo

 

estas homoj, kiujn mi renkontas

foje koroj plej proksimaj al mia

 

kaj miliardoj da mondoj

tro malproksime, neniu aero

 

malpleno ĉie

steloj brulas ĝis ekstere

kiu zorgas?

 

ne signifo estas la ĝenerala skemo

krom kompreneble ĝi ne estas

 

ekzisto -

kiel ĉi tiu nelegita pruvo

kiu kuraĝos tiel voki ĝin?

 

kaj foje nur vetero

 

birdoj en senutila flugado

al osto

ĝis polvo

ŝtono

 

ĉio estas nenio

tio estas kliŝo por vi

 

komplekseco estas same malbenita

 

la aŭto - mortiga maŝino

bruligi petrolon kaj karbon mortigas milionojn

 

la ideo de pli de ni estas plej deprima

  

malamo, milito, spitemo, envio, avideco

aĝoj de malracio

neniu peceto de la planedo nun netuŝita

 

ĉio fandiĝas

ĉar ni estas stultaj

 

estas vere tiel simpla kiel tio

 

horloĝoj?

kiu estis la genio?

 

kial makuleto en la tempo

volas esti malpli?

 

la korpo estas unu granda doloro

io por terni

 

flaru floron kaj velkas

 

fermu la okulojn – ankoraŭ tie

 

revoj estas nur rearanĝo

iu tusas kaj ronkas apude

 

poste vekiĝu al ĉio, kio estas denove

 

miaj dioj!

ne, neniam mia

ne

ne, tute ne

dioj estis la plej unuaj falsaj novaĵoj

 

la simio en mi scias ĉion

sed mi esprimas la seniluziiĝon

 

mi mem superas la liston

povus esti resti supre en la folioj

sed ne

mi devas scii

mi ĉiutage falas

por pli de la sama

 

kaj sciante ĉi tiujn vortojn

tro multaj, tro malmultaj

neniam sufiĉe bonaj estas

 

 



 

 


 

 

 

 

 

my greatest disappointment

 

my greatest disappointment

is this world

 

it’s people I meet

hearts sometimes nearest mine the most

 

and billions of worlds

too far, no air

 

emptiness everywhere

stars burn till out

so what

 

not meaning is the general scheme

except of course it's not

 

existence –

like this unread proof

who will dare to call?

 

and sometimes only weather

 

birds in a useless flit

to bone

to dust

to stone

 

everything is nothing

that’s cliché for you

 

complexity is just as cursed

 

the autombile – a killing machine

burning oil and coal kills millions

 

more of us is most depressing

 

hatred, war, spite, envy, greed

ages of unreason

no patch of the planet now untouched

 

everything’s melting

because we’re stupid

 

it’s really as simple as that

 

clocks?

who was the genius?

 

why should a speck in time

want to be less

 

the body is one big ache

something to sneeze from

 

sniff at a flower and wilt

 

close your eyes – still there

 

dreams are just a rearrangement

someone coughs and snores next door

 

then wake to all that is again

 

my gods!

no, never mine

no

no, not at all

gods were the very first fake news

 

the monkey in me knows it all

but I express the disappointment

 

I myself to top the list

could have stayed up in the leaves

but no

I have to know

I'm every day falling

for more of the same

 

and knowing these words

too many, too few

are never good enough

 

 


Sunday, 30 July 2023

#1307 - the afterlife of everything

 



1307

31.vii.23

4.213

the afterlife of everything

for ghost writing

 

I love the second wind of things

 

breath – how it goes around the world

 

spring onions come again

the water bottle that was rum

a river will be sea

 

things long since written off

 

paper tablet I scrape back

paint over, go once more  

 

two cans and string were once a phone

we yearn for such simple constituents

 

things living, now call breakfast

 

the hero a ghost of the field of Mars

 

loves long lost

found back in the bed

in your head

 

rub through the map

to another world

 

the old ideas return

 

the go again dead of certain religions

some of us will survive anything

 

though good time will take us all

 

a new nap

wake refreshed from that

 

and these words

you see recycled here

they will fit other minds and maws

 

neither created nor destroyed

the energy of pure delight

necessary meaning

 

these atoms all go on

 

 

 


esperanta serio #703 - aĵoj aperas en strangaj lokoj


 


 

703

aĵoj aperas en strangaj lokoj

 

neeble antaŭvidi

 

kokidoj de apuda

perditaj ŝtrumpetoj

petroselo en la herba amaso

 

kometo por ĉielmakulo

suno unue montras orienten

 

matenmanĝo en la branĉoj

 

voĉoj de malplej birdoj

kaj ni partoprenas

 

juko, doloro

eĉ rido, epifanio

 

akra

bemolo

io malgrandigis

 

same, firma decido

 

la teksto verŝis sur la paĝon

streĉo por la imago

 

vi povus trovi vin en arbopintoj

 

sago montranta tra

iuj brilantaj

 

la pluvo kiam espero

estis tute elĉerpita

 

ĝi povus esti mano

proksime de la supro de la horloĝo

aŭ via en la mia memorante

la vojo por alporti hejmen

ĉi tiu perdita koro

ĉi tiu amo

 








 

things show up in odd places

 

impossible to predict

 

chickens from next door

lost socks

parsley in the weed heap

 

comet for sky smear

sun first thing shows east

 

breakfast in the branches

 

voices of least birds

and ourselves joining in

 

an itch, an ache

even laughter, epiphany

 

a sharp

a flat

something diminished

 

likewise, firm resolve

 

the text spilled over the page

a stretch for the imagination

 

you could find yourself in treetops

 

an arrow showing through

some shining

 

the rain when hope

was all exhausted

 

it could be a hand

near the top of the clock

or yours in mine remembering

the road to bring home

this lost heart

this love