esperanta serio #525 - rakontante mian historion

 

525

rakontante mian historion

 

rakontante mian historion

 

do eksidu kaj boju

 

iam ni estis maloftaj kaj malmultaj

 

la arbaro estis densa

kaj ni estis rapidaj

aŭ alie ne

 

unufoje

malfacile videbla

malfacile scii

 

papagoj portas la arbon

 

nuboj portas kiel ŝtupetaro

 

antaŭ la kanto

mi pensas, ke ĉio estis

ne intencis esti

 

sed nun ni estas en vortoj -

demandas

ĉu estis io ĉiam?

 

eĉ ne straton

malpli strateto

kiel en ombro falis

 

puto kie mi kolektis

kaj ĉerpis

 

jen mi en tiu spegulo

kaj serĉu vin tie

 

kiel eta mi estas kun la distanco

 

diru al ĉiuj

rakontu ĉies historion

 

mi devas trovi mian voĉon en ĉio

oni havos voĉon en mi

 

 

telling my story

 

so sit up and bark

 

once we were seldom and few

 

the forest was thick

and we were fast

or else not

 

once

hard to see

hard to know

 

parrots carry the tree

 

clouds carry like a ladder

 

before the song

I think everything was

hadn't meant to be

 

but now we’re in words –

was anything always?

 

not even a street

less alley

as in shadow fell

 

well where I have gathered

and drew

 

here's me in that mirror

and look for you there

 

how tiny I've got with the distance

 

tell everyone

tell everyone's story

 

I must find my voice in all things

they will have a voice in me