480
lumo de plej longa tago
la plej bona tago, kiam ankoraŭ nenio estas
dirita
tiam ĉio estas ankoraŭ por diri
tiam birdoj kantas pli laŭte
ol mia kapo interne
kaj la noktaj troigoj foriras
turnoludilo malrapidiĝas
estas kiel la paŭzo
ĉe la supro de la horloĝo
do pordoj ridas malfermitaj
fenestroj rigardas
ĉiuj minacoj estas senutilaj kiel fari
tamen venos la vortoj
poemo por ekzemplo de mensado
tago lumas proporcie
estas kiel kun horzonozo
kiam vi iris ĉirkaŭ la horloĝo
por trovi vin en neniom da tempo entute
oni volas laŭdi mallaboremon
mi anstataŭe saltas de la lito
tiel farante
lerni pri kio tago temas
plej bone kiam ankoraŭ nenio estas dirita
tiam ĉio estas ankoraŭ por diri
light of a longest day
day's best when nothing's said yet
when all is still to say
then birds sing louder
than my head inside
and night's exaggerations slough
the whirligig winds down
it's like the pause
at the top of the clock
so doors laugh open
windows look
all threats are idle as to do
still the words will come
poem for mind's instance
day lights in proportion
it's like with jetlag
when you've gone round the clock
to find yourself in no time at all
one wishes to praise idleness
I spring from bed instead
so doing
learn what day’s about
best when nothing's said yet
when all is still to say
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.