esperanta serio #472 - kornukopo

 

 

473

kornukopo

 

tiuj tagoj

estis poemoj sub ĉiu roko

 

hodiaŭ ĉiuj estas epidemiologo

sed tiam, imagu! ĉiuj estis poeto

poemoj estis ĉie

 

poemoj birdportitaj

poemoj supre en la arboj

sur la folioj

kaj falis el la ĉielo

 

poezio estis en la aero

kaj ĉirkaŭigis mondon

 

metu vian orelon al la oceano

aŭdu la kantadon tiel

 

vi tiam povus konservi poemon por dorlotbesto

foje oni aliĝis

 

neniu estis altvalora

 

sed iuj el ili volis vivi eterne

aliaj estis feliĉaj ekbrili, ekbruli

 

en mallumo de nokto

ili venus

 

ekvekiĝis

 

eterne estis la tago

ni ĉiuj portis poeziajn piĵamojn

havis ankaŭ noktoĉapelojn

preter la fruaunuatrinkaĵo

 

ĉi tiu estis festotempo

iu alia regis

 

ĉiu verso estis novnaskita tiam

kiel kanono trejnita ĉe neniu

 

en tiuj tagoj

se iam okazis akcidento

poemo estis unua sur la sceno

 

la mondo estis renversita

kaj interne eksteren

ĝi estis aranĝita malĝuste

 

poemoj flamis

tra ia malnova kliŝo

kiel ekzemple

'tiuj estis la tagoj'

 

tiam venu al la nuno

en nia arbarkolo

oscedi, etendi

elpaŝu

provu la temperaturo kaj venteto

 

vidi la mondon tra tia vitro

skribante sur la muro ni nomos spegulo

 

ho feliĉa feliĉa poeto -

gustumu!

tiaj tagoj estas ĉi tie denove

 

 

 

 

 

 

cornucope

 

those days

there were poems under every rock

 

these days everyone is an epidemiologist

then, imagine! everyone was a poet

poems were everywhere

 

poems bird borne

poems up in the trees

on the leaves

and fell from heaven

 

poetry was in the air

and made a world go round

 

put your ear to the ocean

hear the singing so

 

you could keep a poem for a pet then

sometimes one joined in

 

not a one was precious

 

but some of them wanted to live forever

others were happy to flash, to frazzle

 

in dark of night

they’d come

 

woke with a start

 

forever was the day

we all wore poetry's pyjamas

had nightcaps too

past snifter

 

one was a hoot

some other held sway

 

every verse was newborn then

like a cannon trained on noone

 

in those days

if ever there was an accident

a poem was first on the scene

 

the world was upside down

and inside out

it was wrong way round

 

poems blazed

through any old cliché

as in for instance

'those were the days'

 

then come to the now

in our neck of the woods

yawn, stretch

step out

test temperature and breeze

 

see the world through such a glass

writing on the wall we’ll call a mirror

 

oh happy happy poet –

taste!

such days are here again