358
en plena vido
mi skribaĉas al atento
ĉe lumo
ĝis la farbo sekiĝos
tenu nubon la tutan tagon
kiu vidas?
ho kiel ni kroĉiĝas al ĉio,
kio estas
vivi en eta momento
kaj jen mi
perdita ĝis tiom longe kiom
necesas
estas post la kreado de ĉi
tiu bluo venas
ne sumiĝos al ununura ĉielo
in plain sight
I scratch to
attention
at light
till the paint is
dry
keep a cloud the
whole day
who sees?
o how we cling to all there is
live in a little moment
and here I am
lost to as long as it takes
it’s after the making this blue comes
won’t add up to a single sky
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.