esperanta serio #331 - larmoj

 

 

331

larmoj

 

estas el alia mondo

en aliaj okuloj

 

eĉ ploris pro vi mem

ŝajnigante

 

larmoj estas ekstervoje

ne de ĉi tiu tago

 

ili estas strangaj

okulfluoj

duktaj malplenigoj

 

doloro povus alvoki

kaj foresto ofte

 

tempo resaniĝos

la vundo ni estas

 

larmoj estas la amara memoro verŝita

sed ĉu ni ne revenos?

 

voku ilin por ia abstrakta okazo

amo, nacio, kion ajn vi kantas

 

portu vian malĝojon en siteloj

kaj ĉies ankaŭ

 

tial oceanoj estis saligitaj

kaj fiŝoj pendis por sekiĝi

 

same kiel kiam iu rakonto tuŝas

kaj aliaj koroj estas miaj

 

en momentoj pretere

racio aŭ zorgo

 

ploru

ĝis vi estos blinda

kun ia tremanta vero

 

ĝis la maro

plaŭdos ĉe niaj oreloj

 

kaj neniu scios

la kialon

 

 

 

 

 

tears

 

are from another world

in other eyes

 

even wept for yourself

pretending

 

tears are off-track

not of this day

 

they are strange

eye wellings

duct emptyings

 

pain might summon

and absence often

 

time will heal

the wound we are

 

tears are the bitter memory shed

but won't we return?

 

call on them for some abstract occurrence

love, nation, anything you sing

 

in moments beyond

reason or caring

 

bear your grief in buckets

all the tribe's as well

 

so oceans have been salted off

and fish hung out to dry

 

just as when some story touches

and other hearts are mine

 

weep

till you're blind

with some shuddering truth

 

till the sea

laps at our ears

 

and no one will

know why