306
en
rakonto
ĉiuj ĉi homoj
kiu preferus esti hejme
riparante iliajn ŝtrumpetojn
balaante iliajn plankojn
kuirante ion bongustan
tiuj en rakonto
estas kiel la malriĉuloj
la malfeliĉuloj, la delokitoj
parto de la prizonularo
oni simpatias por ili
kaj oni konfesas
ni vi kaj mi ne iru tien
lemingoj sekvas en la vulkanon
tiaj teruraj aferoj okazas
en rakonto
ĉiuj ĉi homoj
kiu preferus esti
kie ili estis antaŭe
kiuj preferus esti kien iam ili estis irante
ĉia komforto evitas ilin
kion vi povas diri por doni konsolon?
iuj preferus esti mortaj
ol trovi sin
tiom for de espero
ĉu ni lasos ilin tie?
kie en la mondo?
ni simple ne povas lasi ilin solaj
kelkajn tagojn estas kvazaŭ ili scius, ke ni
rigardas
sed tio neniam daŭras longe
ili suferas
kaj kiu ne estas feliĉa ne suferi?
ĉu ni diru 'ĝi estas por la pli granda bono'?
ĉia malhavo estas instrua
ĉiu devaga sago estas celita al la koro
en rakonto
ĉiuj ĉi homoj
kiu preferus esti libera de la sorto
iras kun la okulojn malsupren
aŭ ili kraĉas spitemon
ne gravas
oni trovas sin
ĉi tie en ĉi tiuj paĝoj antaŭdestinitaj
neniu elekto krom daŭrigi
daŭre legu
lasu ĉion malimpliki
vi devas averti ĉiujn viajn amikojn kaj parencojn
neniam estu en tia loko
tiuj, kiuj frapas ĉe la pordego de eterneco
nur ĉar ili venis ĉi tien
ili preferus simple ripozi apud la fajro
en la brilo de onidiro, parabolo, balado
ili preferus legi rakonton
in a
story
all
these people
who'd
rather be at home
darning
their socks
sweeping
their floors
cooking
up something delicious
those
in a story
are like
the poor
the
hapless, the displaced
a part
of the prison population
one
feels for them
and one
avows
let's
you and I not go there
lemmings
file into the volcano
such
terrible things transpire
in a
story
all
these people
who'd
rather be
where
they were before
who'd
rather be where once they were going
every
form of comfort eludes them
what
can you say to give solace?
some
would rather be dead
than find themselves
so far from hope
will we leave them there?
where in the world?
we just can’t leave them
alone
some
days it's as if they knew we were watching
but
that never lasts for long
they
suffer
and who
isn't happy not to?
shall
we say ‘it’s for the greater good’?
each
privation is instructive
every
stray arrow is aimed for the heart
in a
story
all
these people
who'd
rather be free of fate
go eyes
down
or they
spit defiance
no
matter
one
finds oneself
here in
these pages predestined
no
choice but to go on
keep
reading
let all
unravel
you
must warn all your friends and relations
never
to be in such a place
the
ones who tap at the gate of eternity
just
because they've come this far
they'd
rather just cosy up by the fire
in the
glow of a yarn, parable, ballad
they'd
rather be reading a story
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.