267
nudaj branĉoj
la morto de la arbo
estas vivanto
visko al la rando de la
aero
tiaj formoj, kiel neniu iam
pensis
formika trapaso
nesto de skarabo
kaj kie vito prenas la
melodion
tie estas ĉiro supre de la
liniaro
kvazaŭ iu lasta gesto
estis tranĉitaj al branĉeto
ungego post ungego venas al
la fino de la mondo
flugiloj for en la bluo
koreto
al kiu la tago estas
promesita
bare limbs
the tree's death
is a living thing
mistletoed to air's edge
such shapes as no one
ever thought
an ant's traverse
beetle's burrow
and where vine takes up
the tune
there's tendril tops the
stave
as if some last gesture
were whittled down to
twig
claw after claw come to
world's end
wings off in the
blue
a little heart
the day's pledged to
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.