esperanta serio #241 - rompitaj labirintoj

 

241

rompitaj labirintoj

 

fuŝa mondo

komenciĝas de vasteco

 

iu ĉi tie bruligis esperon

iu dronis iom da lumo

jen la ostoj

 

linioj ne tuŝu

sekvu la regulojn

 

restu en via vico

ĉiuj scias, ke ne estas vico

 

trovu breĉon

trapasu

 

eniru malantaŭ la suno

iru unu vojon

ĉiuj eskapoj fermitaj

 

iu estas mi

iu estas vi

 

kiel en komikso

la pejzaĝo pasante

estas ĉiam la sama

 

arbaro unufoje

nun fumo

nun en cindro

 

jen tretmuelejo

kaj por la cetero –

neniu ripozo

 

kie la labirinto estas rompita

krimo de horloĝo kontraŭ la homaro

 

iu dronas esperon

iu fermas lumon  

do vi ne vidos nun

 

improvizitaj aparatoj

kaj eksplodantaj kaptiloj

iu ajn povus meti ĉi tion ĉi tie

kiu ajn ĝi estas, estas for

 

ostoj kaj cindroj

 

kaj tamen iu pluvivas

iu ankoraŭ rakontas

 

leviĝu mem sur la muron

sed la vinberoj retiriĝas

 

ĝangaloj tiamaniere

turoj de la urbo en la alia direkto

 

same kiel la monteton kaj la roko

puŝu puŝu plu

 

koridoroj en niaj kapoj

ankaŭ tie perdis

 

pugnoj ofte venas

(estas la ĉiamo)

foriru de la vojo

negrave kiel vi iras

ne estas hejmo

 

iu forprenis la rajton

iu ne aŭskultas nun

 

pasejo

tra kugloj kaj bomboj

limigas pli ol vi pensis

distancoj pli ol mapo

 

tiam

putri sur lito en tendaro dum momento

tio povus esti duona de vivo

duoniĝotempo

(kvazaŭ vi estas radioaktiva elemento)

 

kaj mi ne estas iu

vi estas kiu?

 

ne estas vico tra la labirinto

 

sed leviĝu!

surmetu viajn botojn

vi ne havas?

daŭrigu!

vi milionoj

 

maroj leviĝas en la vojaĝo

(labirinto estas speco de enprofundigita arkeo

ĝi estas kie la estaĵoj estas perditaj

al unu lamento)

 

ubi sunt?

ubi nunc?

 

kiel ni venis

kaj kie poste?

 

mi kaŝas min kaj serĉas min ĉi tie

 

ludu ĉi tiun fadenan bulon

kaj sekvu

 

super la kornoj de bovo

ni ĉiuj dancas

 

kio estas ĉirkaŭ angulo?

 

monstrojn ni ankoraŭ ne imagis

 

fingrospuroj ĉie en la krimo

tendoj kiom videblas

 

la sekva limo moviĝanta preter la horizonto

 

tendoj forblovas

 

en la ŝelo

kiel submondo

 

io mortis en la labirinto

flari tion?

provu ne trovi ĝin

 

iu naskiĝis sur la vojo

 

kaj supren tra la nuba ĉielo

devus esti bonŝanca

 

sango estas ankaŭ labirinto

sekvu!

 

labirintoj en kaĝoj en labirintoj ni kuras

 

malproksime

prilaborado!

 

se labirinto estas maŝino tiam ni estas

 

dungito estas

tiu, kiu faras ĉi tion

tiu, kiu faras tion

 

ĉi tio estus kiel vera vivo

 

ĉu mi pentros min el angulo?

 

kien ni iras

ili venas post

 

iu kiu...

iu persono kiu...

 

ni kuras la rompitan labirinton

neniam plu esti hejme

 

kaj demandu vin

la abelujo lumo?

kie estas nun la abelujo lumo?

 

scias nur

 

fuŝa, rompita

ĉi tiu estas la mondo

 

sidi, stari aŭ kuŝi

 

ĉi tiuj estas nur la rompitaj pecoj

bung mazes

 

the messed-up world

begins from a vastness

 

someone here has burned hope

someone has drowned light

here are the bones

 

lines must not touch

follow the rules!

 

stay in line

everyone knows there is no queue

 

but find a gap

pass through!

 

enter

behind the sun

go one way

all escapes closed

 

someone is me

someone is you

 

as in a comic book

the landscape passing

always the same

 

forest once

now smoke

now ashes

 

here is a treadmill

and for the rest –

no rest

 

where the maze is broken

crime of a clock against humanity

 

someone here is drowning hope

someone turns off the light

so you won’t see now

 

improvised devices

mines, exploding traps

anyone could have put these here

whoever it is is gone

 

bones and ashes

 

yet someone survives

someone is still telling

 

get up on the wall yourself

but the grapes withdraw

 

jungles in this way

towers of the city in the other direction

 

the same as with the hill and the rock

corridors in our heads

 

fists often come

(they are always)

get out of the road

no matter how you go

then find out where there is no home

 

someone took away the right

no one is listening now

 

passage

through bullets and bombs

limits more than you thought

distances more than a map

 

then

rot on a bed in camp for a while

that could be half a lifetime

half-life

(as if you were a radioactive element)

 

there is no queue through a maze

 

but get up!

pull yourself up by your bootstraps

no boots?

keep going

you millions

 

seas rise in the journey

(a labyrinth is a kind of sunken ark

it is where the creatures are lost

to one lament)

 

ubi sunt?

ubi nunc?

 

how we came

and where next?

 

I'm hiding and seek myself here

 

play this ball of yarn

and follow

 

over the horns of a bull

we all dance

 

what's around a corner?

 

monsters we have not yet imagined

 

fingerprints everywhere in the crime

tents as far as can be seen

 

next boundary moving past the horizon

 

in the shell

as if an underworld

 

something died in the maze

smell that?

try not to find it

 

someone was born on the road

 

and up through the cloudy sky

should be lucky

 

blood is also a labyrinth

follow!

 

labyrinths in cages in labyrinths we run

 

far away

processing!

 

if a maze is a machine then we are

 

in an office

the one who does this

the one who does that

 

this is life as if it were true

 

will I paint myself from a corner?

 

where are we going?

they come after

 

somebody who ...

some person who...

 

we run the broken maze

to never be home again

 

and ask yourself…

the beehive light?

where is the hive light now?

 

know only

messed up, broken

 

this is the world

to sit, stand, or lie down

 

these are just the broken pieces