esperanta serio #130 - ĉizante hakilan tenilon per la nura oportuna afero

 

130

ĉizante hakilan tenilon per la nura oportuna afero

 

vortoj estas ĉiam

pli ol ili mem

 

ili estis ĉie

ni neniem iris

 

sed kien ili povas iri

sen ni?

 

ni akceptas ilin

tra novaj pordoj

ĉiutage

 

vortoj estas saĝaj

 

kiam vi ne rigardas

ili forvagas

 

kunvolvita en volvlibro

aŭ sigelita firme inter kovriloj

vi pensus, ke ili sekure dormos

 

sed tio estas la mallumo, kiun ili vojaĝas

 

vi scias, ke ili estis

en ĉiu angulo

ĉar estas nenio

vortoj ne eltenas

 

la problemo

se ni nur povus konfesi ĝin

estas nia

en trovado de ili

 

 

hewing an axe handle with the only thing handy

 

words are always

more than themselves

 

they’ve been everywhere

we’ve not

 

but where can they go

without us?

 

we take them on

through new doors

every day

 

words are wise

 

when you’re not looking

they wander away

 

rolled up in a scroll

or sealed tight between covers

you’d think they’d be safe asleep

 

but that is the dark they travel

 

you know that they’ve been

in every corner

because there’s nothing

words can’t handle

 

the problem

if we could only admit it

is ours

in finding them