esperanta serio #119 - flava pluvombrelo

 

119

flava pluvombrelo

2014

 

flava pluvombrelo

havas ĉiajn uzojn

 

                vi povas kapti sunplenan tagon kaj konservi ĝin

 

la koloro de espero estas tiom da floroj

              jen rubando ligita ĉirkaŭ la mezo de la urbo

estas kiel la ĉemizo de mia dorso

 

per la lumo de flava pluvombrelo

vi povas stari kaj legi la mondon

povas vidi, kies manoj estas malpuraj

 

flava pluvombrelo estas flustra-kviete

ĝi estas megafono ankaŭ

speco de elsenda masto

 

estas flava pluvombrelo por ĉiu okazo

ĝi estas bastono por marŝi kaj vi povas apogi sin sur ĝi

vi povas montri spikon en la maizon

                         povas montri al la tero

bona kiel nubo por lavo se necese

 

renverse iu ajn povas kapti la bluon

ĝuste supren defendi vin de la ĉielo

 

havi pluvombrelon estas formi opinion

 

jen la Flava Imperiestro

kun medikamento por ĉio

 

tanka gvattureto balanciĝas

etaj piloloj por kuraci ĉiujn flugas

ĉiu estas plena de endanĝerigita korno

 

Konfuceo diras kiam vi maljuniĝos

vi tute ne estos ia riska

Lao Tzu daŭrigas friti sian fiŝon

 

ĉiu junulo havu pluvombrelon

ĝuste de ĉi tiu koloro

ludi kun, pozi kun

kontraŭataki ŝtelistojn se necese

ĝi estas same kiel kanto

 

ĉu vi povas vidi gregon da ili transiri la limon?

sed mi bezonas nur tiun, kiu transportu min

eta diamanto en la ĉielo

 

flava pluvombrelo estas plena de ekzemplo

muroj estas tute abonitaj ĉe ĉi tiu punkto

 

ĝi estas kiel la bildstrio kie Neniu staras

ĉar ŝi/li ĵus havas majusklon...

la blindigita ciklopo ĉagrenas kaj krias

sed neniu aŭskultas nun

ŝtonego post ŝtonego estas ĵetita senutile

                en la personan maron de la imperiestro

 

nova generacio faras ĉi tiun tendo sian ĉielon

kaj povus esti sur alia mondo

postulante tian protekton

 

iuj homoj diras, ke la ŝtofo estas malforta

tamen estas pro komforto

en kazo de acida pluvo, kvankam manĝita

tiuj ĉi ĉifonoj preterflugas

bambuaj stangoj

ruĝa blanka kaj blua plasto

sub kiu nia venonta granda mondo -

tion, kion ni tenis en niaj koroj dum ĉi tiu tempo -

atendas esti malkaŝita                  

 

 

 

 

 

 

yellow umbrella

2014

 

a yellow umbrella

has all sorts of uses

 

                you can catch a sunny day and keep it

 

the colour of hope is so many flowers

              here’s a ribbon tied round the city’s middle

it’s like the shirt off my back

 

by the light of a yellow umbrella

you can stand and read the world

can see whose hands are dirty

 

a yellow umbrella is whisper quiet

it’s a megaphone as well

a kind of broadcast mast

 

there’s a yellow umbrella for every occasion

it is a stick for walking and lean

you can point an ear in the corn

                         or to the ground

good as a cloud for a wash if need be

 

upside down anyone can catch the blue

right way up fend heaven

 

to have an umbrella is to form an opinion

 

here’s the Yellow Emperor

with medicine for everything

 

a tank turret swings

little pills to cure all fly

each one is full of endangered horn

 

Confucius says by the time you’re old

you won’t be any kind of risk at all

Lao Tzu goes on with frying his fish

 

every young person should have an umbrella

precisely of this colour

to put up, not shut up

to dandle, preen and pose

to set upon thieves for a need

it’s just the same as a song

 

can you see a flock of them crossing the border?

but I only need just the one to transport me

little diamond in the sky

 

a yellow umbrella is full of for instance

walls are entirely subscribed at this point

 

it’s like the cartoon where Nobody stands up

because s/he’s just got a capital letter …

the blinded Cyclops rants and screams

but no one is listening now

boulder after boulder is hurled uselessly

                into the emperor’s personal sea

 

a new generation makes this tent their sky

and could be on another world

requiring such protection

 

some people say that the fabric is flimsy

it is for the sake of convenience though

in case of acid rain, though eaten

these tatters fly by

bamboo poles

red white and blue plastic

under which our next great world –

that which we have held in our hearts all this while –

waits to be unveiled