109
rato sonĝanta
malsata rato kuras preter la lito
ratoj ĉiam kuras
ili ĉiam malsatas
rato dancas al la lumo
jen la ĝojo de la ronĝulo
supre sur la tegmento
hurlanta vento
la nokto renversiĝis
papero estas ŝirita
pluvo batas la murojn tra
pensu pri la ŝutroj nesenteme grumblante
'vivo portis min ĉien'
diris la maljuna rato
‘nun nur mia subventro estas ankoraŭ nigra
la cetero estas griza, mi havas neĝblankajn vangharojn
iam mi sonĝis mi vekis viron
estas longa tempo de kiam
mi forlasis tiun koŝmaron'
littukoj tro maldikaj
vidu kiel mi turnas min
la aŭtuno eniras min
dum miloj da mejloj
ĉi tiuj montoj daŭras
ankoraŭ miloj da jaroj
al ĉi tiu nokto
rat dreaming
a hungry rat runs past the bed
rats always run
they’re always hungry
a rat dances towards the light
this is the rodent’s joy
up on the roof
a howling wind
the night turned upside down
paper is torn
rain beats the walls through
think of the shutters grumbling
‘life took me everywhere’
the old rat said
‘now only my underbelly’s still black
the rest is grey, I’ve snow white whiskers
once I dreamt I woke a man
I’ve long slept that nightmare off’
bedclothes too thin
see how I turn
the autumn gets inside me
for thousands of miles
these mountains the same
still thousands of years
to this night
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.