iru en la farbon - perdiĝu
mi
estis laboranta
ĝisgenue
en sonĝaj profundoj
faldita
en la nedirita
mi
penadis preter ĉiuj taskoj
en
la melodion
se
mi fajfus
ĝi
estis laboro
ĉi
tio estis ĉio
mia
stagno
ĝi
estas en virto de entuziasmo
orkestroj
levas sin en aeron
ili
daŭrigas ĝin
restu
pli kaj pli alta
ĝis
tio, kion ili spiras, estas pura muziko
oni
iras tra la senfina
kaj
necesas eterneco
akiri
la ĝardenon de steloj
malsupren
al tero
walk into the
paint – be lost
I
was working
knee
high in dream deeps
folded
in the untold
I
was toiling past all chores
into
the tune
if
I was whistling
it
was work
this
was all
my standstill
it’s
by virtue of enthusiasm
orchestras
lift themselves into air
they
keep it up
keep
higher and higher
till
what they breathe’s pure music
one
goes through the infinite
and
it takes eternity
to
get the garden of stars
down
to earth
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.