#1572 - deep in the woods of a word

 

1572

5.111

20.iv.24

deep in the woods of a word

 

the calling

 

find this trail

light left from the dream

 

and so many colours

have you heard?

 

a flock takes up the eye

esperanta serio #962 - en poemo ni ĉiuj devas ŝajnigi

 

962

en poemo ni ĉiuj devas ŝajnigi

 

iu sonorilo sonoros

vorto estos transdonita

 

ne necesas ke estas mono

sed ekzemple ke iu legas

 

ni ĉiuj estas amikoj

 

rigardu supren en la aero

 

imagu la poeton interne

ĉi tiu submarŝipo

postulante ĵurojn kiel la fantomo de maljuna Hamleto

 

prenu mian penikon kaj ŝtonon

klakadu en la klavoj

 

mi estis ĉi tie por bona tempo

hele kiel la pluvo

 

en poezio ŝajnigante

esti ĉiam ĉi tie

aŭ tion iam vi diros

 

heroaĵo de forto, komplekseco

 

ĉu vi povas levi ĉi tion?

ĉu ĝi estas super via kapo?

 

koko krias ie en la poemo

mi vidis la bovinojn veni hejmen

 

en poemo la tuta mirindaĵo

la glueca timo

 

ĝi falas en la fendojn

do vi grimpos la murojn

 

ĉiam tiel ema al vero

 

ŝajnigante, ke ni kantas

kaj estas koruso

 

poemo diras, ke la tago de la poemo venos

kiam ĉiuj scias

 

biblioj de ni, frapitaj, batu

 

kiu gajnas ĉi tiun premion?

ni estas proksimaj

 

la estonteco tiel brilas

 

 

 

 

 

 

 

i

n a poem we must all pretend

 

some bell will ring

a word will be passed down

 

it need not be there’s money

but for instance that someone reads

 

we are all friends

 

look up in the air

 

imagine the poet inside

this submarine

demanding oaths like old Hamlet’s ghost

 

take up my brush and stone

clatter in the keys

 

I was here for a good time

bright as the rain

 

in poetry pretending

to have always been here

or that one day you’ll say

 

a feat of strength, complexity

 

can you lift this?

is it over your head?

 

a cock crows somewhere in the poem

I have seen the cows come home

 

in a poem all the marvelling

the clammy fear

 

it falls into the cracks

so you’ll climb the walls

 

always ever so tending to truth

 

pretending that we sing

and are a chorus

 

a poem tells its day will come

when everybody knows

 

bibles of us smitten, smite

 

who wins this prize?

we’re close

 

the future’s shining so

 

 

 

#1571 - I have always worn dead men’s clothes

 

1571

5.110

19.iv.24

I have always worn dead men’s clothes

 

such solemn laughter borne about

 

a loose thread

tug at the story

 

I am practising at life

 

go through the pockets

find an old list

 

wash, fold, never press                                                                                                                                                            

 

they fit

they suit me

 

and some were hardly worn you know

occasion yet demanded

 

I see them in a mirror

 

colour the day with old hopes

 

here where the comfortable limbs would fit

as paws up a tree

 

and whether this frame were held or no

 

a rough touch too

where forever ended

 

stockpile fabric eloquence

something sewn in

mulch yet

 

I read

I speak their words as well

 

say shy under

in the shirt

where once another heart

 

a buttonhole nosegay

 

as the handkerchief holds ancient tears

I slip on this sarcophagus

 

make bright as mourning

wear the reliquary threads

 

I choose among them for the day ahead

 

old souls from plastic hangers

esperanta serio #961 - nun ni devas nomi kaj hontigi la planedperfidulojn

961

nun ni devas nomi kaj hontigi la planedperfidulojn

 

mi vidas la fumon hodiaŭ

ĉi tiu sanga suno leviĝas

ĝi estas kaŭzita

 

grandaj trumpetoj!

 

kaj la takto daŭras

 

kiu vi estas?

 

venanta por mi

 

ili kalkulas

 

ne estas konversacio kun ili

ili ne estas niaj amikoj

 

ili diras

ripeti post mi

 

ĉu ni nomu ilin?

 

malamikoj de ĉi tiu mondo

parolu la grafeon supren

 

ili kalkulas je vi

ili kalkulas je mi

 

vi enmetis pencon plu

 

estas ĉio ĉi tiu babilado pluigas ilin kalkuli

ili ne respektos ajnan naturan ordon

 

aŭskultu! tiu zumadeto signifas, ke ni estas en la maŝino

 

mi kontroli min mem

miaj celoj kaj miaj rimedoj

 

ĉu estas karbo en via poŝo?

ĉu vi pagas por dehaki malproksiman arbon?

kiom da specioj ni perdas hodiaŭ?

 

krimoj kontraŭ la planedo estas krimoj kontraŭ ĉiuj estaĵoj

kaj la verda mondo

kaj la malproksima blua punkto ni estas

 

 

 

 

time to name and shame the planetraitors

 

I see the smoke today

this blood sun rise

it’s caused

 

great trumpets!

 

and the beat goes on

 

who are you?

 

coming for me

 

they are counting

 

there is no conversation with them

they are not our friends

 

they are saying

repeat after me

 

shall we name them?

 

enemies of this world

talk the graph up

 

they are counting on you

they are counting on me

 

you put another penny in

 

it’s all of this chatter keeps them counting

they won’t respect any natural order

 

listen! that hum means we’re in the machine

 

check myself

my ends and my means

 

is there coal in your pocket?

are you paying to cut down a faraway tree?

how many species are we down today?

 

crimes against the planet are crimes against all creatures

and the green world

and the far blue dot we are

 

#1570 - I have taken too many prisoners

 

1570

5.109

18.iv.24

I have taken too many prisoners

 

I have taken too many prisoners in my time

 

the key and the lock are rusted

 

they starve

still haunt

the zombie hoard

 

the low would bring low

they are levellers

 

I have suffered the gladdest of fools

persnickets and pokesters

blockers, most jealous

the blow-hards, do-nothings

the get-in-your-way-for-the-sake-of-it

those who keep talking with nothing to say

 

how many species of fuckwit

may just one world attend?

 

give me the thinking gadfly

the scorpion sting of truth

 

it’s past time to call out

a waste of space

of energy

 

tired of these so self sorry

the victim’s never wrong

who will not see their victims

all their laying waste

 

they are so self important

up on their judgement throne

 

the Mock of Fuck

the Tim of Tam

the rattling of their chains will deafen

 

and of course the conversation unhad

with a fuck you

and a fuck you too

and a fuck you back again

 

take a tumbril

I march them to the scaffold now

 

and I could just wring each scrawny neck

 

or I could just let them go