160
imagu min farita el nebuleto
poemo memorante flugi
ĉu vi sentas ĝin?
la malpleno estas granda
malsupre kaj malantaŭe
jen, leganto
mi estas en viaj manoj
ĉu vi sentas ĝin
en tiuj ostoj?
mi jam estas flosante
ni estas same nevideblaj
mi falas
ĉio falas
la ĉielo estas la menso
la nebulo estas tiuj ostoj
mi estas en viaj manoj
mi vidas ĉion de fenestra seĝo
pripensu partojn de la lano
hele kaj malhele
la rubujo de la ordiganto
nuboj estas parolmaniero
mi kapitulacas
el interne de nubo
kie ajn estas viaj piedoj -
eĉ ĉi tie supre
tio estu la vojo
imagine me made of mist
do you feel it?
the void is substantial
below and behind
here, reader
I am in your hands
do you feel it
in those bones?
I am already aloft afloat
we are equally invisible
I am falling
everything is
the sky is the mind
the mist is those bones
I am in your hands
I see it all from a window seat
consider parts of the fleece
bright and dark
the sorter's bin
clouds are a manner of speech
I surrender
from inside a cloud
wherever your feet are –
even up here
that's to be the way
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.